بررسی رابطه استراتژی های یادگیری لغت و سبک های یادگیری و توانایی خودسامانی در یادگیری لغت در زبان آموزان

تیسنگ، دورنیه و اشمیت (2006) پرسشنامه ای را طراحی کردند که نقش خودسامانی در یادگیری لغت را بررسی می کرد. با توجه به مدل تیسنگ و دیگران (2006)، گااو(2007) به این بحث می پردازد که توانایی خودسامانی به محرک های ابتدایی توجه دارد در حالی که استراتژی های یادگیری به نتایج این محرک ها توجه می کند، این موضوع به این مهم اشاره دارد که دو مدل مکمل یکدیگر هستند. همراستا با گااو (2007) در این تحقیق رابطه بین استراتژی های یادگیری لغت و توانایی خودسامانی در یادگیری لغت به عنوان دو عامل در موفقیت زبان آموزان (آکسفورد، 1990؛ زیمرمن، 1990) بررسی می شود. شئوری و کوی (2003) در مقاله خود به این نکته اشاره می کنند که در میان تفاوت های فردی که بر روی استفاده از استراتژی های یادگیری تاثیر می گذارد، سبک های یادگیری زبان از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. در این تحقیق رابطه بین سبک های یادگیری و استراتژی های یادگیری لغت نیز مورد بررسی قرار گرفت. به عنوان هدف نهایی این پایان نامه، استفاده از استراتژی های یادگیری لغت در دو گروه زبان آموزان با توانایی خودسامانی پایین و بالا در یادگیری لغت که دارای سبک های یادگیری متفاوت هستند نیز بررسی شد. سه پرسشنامه در این تحقیق استفاده شد، پرسشنامه توانایی خودسامانی در یادگیری لغت از تیسنگ و دیگران (2006)، پرسشنامه استراتژی های یادگیری لغت از گو و جانسون (1996) و پرسشنامه سبک های یادگیری زبان از رید (1987). تعداد 220 زبان آموز ایرانی غیرانگلیسی زبان در این تحقیق شرکت کردند. نتایج نشان دادند که سبک های اصلی یادگیری این زبان آموزان گروهی، شنیداری و لامسه ای است. نتایج همچنین نشان داد که در میان استراتژی های یادگیری لغت، استراتژی استفاده از فرهنگ لغت بیشترین استفاده را دارد و استراتژی های حدس زدن معنی، نکته برداری، استراتژی متاکاگنتیو و استراتژی حافظه به ترتیب بعد از آن می آیند. همچنین رابطه معناداری بین سبک های یادگیری و استفاده از استراتژی های یادگیری لغت پیدا شد. بین استراتژی های یادگیری لغت و توانایی خودسامانی در یادگیری لغت رابطه معناداری نیز پیدا شد. همچنین نتایج آزمون تی نشان داد که زبان آموزان با توانایی خودسامانی بالا که دارای سبک های یادگیری اصلی هستند تمامی استراتژی های یادگیری لغت را بیشتر از زبان آموزان با توانایی خودسامانی پایین استفاده کردند. نتایج و پیشنهاداتی که از این تحقیق ناشی می شود مدرسین را تشویق می کند تا از این روابط استفاده کرده و راه هایی برای پرورش توانایی خودسامانی یادگیری لغت و استفاده از استراتژی های یادگیری لغت در زبان آموزان ایجاد کنند.